Dark’ın üçüncü sezon 7. bölümü Zwischen Der Zeit (Zamanlar Arasında) yıl bazında tek tek açıklanarak ilerliyor. Biz de öyle yapalım:
1890’da yetişkin Jonas’ı karanlık madde ile çalışmalar yaparken görüyoruz. Her başarısız denemeden vücuduna yara alan Jonas’ın nasıl Adam’a dönüştüğünü böylece anlıyoruz. Silja ve Bartozs da bu dönemde tanışıyorlar.
1904’te Silja ve Bartozs’un ilk çocuğu doğuyor. Adını Hanno koyuyorlar ve böylece Silja, Tronte’nin babaannesi oluyor.
1910’da Silja ikinci çocuğu Agnes’i doğururken hayatını kaybediyor.
1911’de karısını ölümüyle yıkılan Bartozs’u yine Tannhaus’un fabrikasında görüyoruz. Hannah ve çocuk Silja geliyorlar bu kez fabrikaya. Adam onlara, Silja’nın yerinin orası olmadığını söylüyor. Yataklarını hazırlayıp yatırdıktan sonra ise Hannah’ı öldürüyor ve Silja’yı oradan götürüyor. Elveda Hannah!
1920’de Noah, Hanno ile tanışıyor ve ardından Adam’ın karşısına çıkıyor. Ondan Charlotte’u istiyor. Adam ise, Charlotte’u onun almadığını, Claudia’nın aldığını ve hepsine yalan söylediğini iddia ederek elden ele dolaşan defteri veriyor Noah’a. Bu defterin son sayfaları ve Helge, Charlotte’u bulmana yardım edecek diyor. “Hayattaki her şey döngüler halindedir. Gün batımı gün doğumunu takip eder her seferinde. Ama bu döngü son döngü olacak. Hazır mısın Noah?”
1974’te yetişkin Tannhaus oğlu ve eşinin mezarı başında yas tutarken yakındaki sığınığı keşfediyor. Tüm teçhizatını sığınağa taşıyarak çalışmalarına burada başlıyor.
Biz insanlar fani olduğumuzu kabullenmekte zorlanıyoruz. Çoktan yaşanıp bitmiş olaylara sıkı sıkıya tutunuyoruz. Çaresizce zamanı geri alabilmenin bir yolunu bulmayı arzuluyoruz, ölümü tersine çevirebilmenin bir yolunu. Ama zaman kavramı aslında göreceliyse, hiçbir şey tamamen geçip gitmiyorsa ve farklı gerçekliklerin aynı anda birbirleri üstüne binmeleri mümkünse o halde uzun zamandır ölü olduğuna inandıklarımızı geri getirmemiz ve ölü olduğuna inandıklarımızı geri getirmemiz ve ölülerin yine yaşamını sürdürdüğü yeni bir gerçeklik yaratmamız mümkün değil midir? Yaşamlarımızı doğum ve ölüm arasında olup bitenler olarak tanımlarsak bu aralıktaki her şey sonsuza dek varlığını sürdürür. Yeniden hayat vermenin bir yolunu bularak ölümü alt etmeyi başarabilir miyiz?
Kader bizlere acımasız bir oyun oynuyor. Ama biz her zaman bu durumu lehimize çevirebilmenin bir yolu olduğuna inanacağız. Yeter ki bunu gönülden isteyelim. İnsanoğlu kendine belirlediği hedef ne kadar ulaşılamaz görünürse görünsün yine de yaşamı boyunca o hedefin peşinde gider. Hiçbir direnç veya hiçbir engel, insanın azimle yürüdüğü bu yola taş koyacak güçte değildir. Bizi, sadece kısa süreli istekler hareket eden hayvanlardan ayıran da duyduğumuz açlıktan ısrarcı olmamız değil midir zaten? Ve insanoğlunun asırlar boyunca kaydettiği gelişmelerin temelinde bu bastırılamaz arzular yatmıyor mu? Arzularımızı harekete geçiren şey her ne olursa olsun, gideceğimiz yolu bize o gösterecek. Ancak hedefimize ulaştığımız zaman bazı şeyleri geride bırakabilmeyi başaracağız.
1986’da Tannhaus’un deneyleri başarıya ulaşıyor gibi. Dark içgüdülerim ilk karanlık maddenin bu deneylerle ortaya çıktığını söylüyor.
Yaşamımız boyunca yürüdüğümüz ne kadar yol varsa, yaptığımız ne kadar seçim varsa hepsi de aslında en derin arzumuza göre şekillenir. Bu arzuları susturmaya çalışmak boşadır. Her ne kadar ulaşılması zor veya akıl almaz olsalar da tüm hareketlerimizi belirlerler.
2021’de Elisabeth ve Noah, mağaranın içindeki geçidi buluyorlar. Noah’ın Elisabeth’e de öğrettiği inanışına göre, cennette acı ve ızdırap olmayacak, bütün yapılanlar orada unutulacak, çekilen ne kadar acı varsa silinip gidecek ve tüm ölüler de yaşayacak. Adam sözünü tutacak, geçit açılacak.
2023’te Jonas ve Claudia parçacıkla deneyler yapıyorlar ama bir türlü başarı elde edemiyorlar. Claduia daha fazla çabalamak isterken Jonas artık pes ediyor ve evine dönüp babasının intihar ettiği yerde kendisini asıyor. Ha öldü ha ölecek diye izlerken genç Noah gelip ipi keserek Jonas’ı kurtarıyor: “Ölemezsin çünkü yaşlı Jonas hayatta. Ne kadar denersen dene biri ya da bir şey seni her zaman durduracaktır.”
2040’t a Jonas ve Claudia’nın deneyleri başarıya ulaşıyor, bu kez yanlarında Noah da var. Noah Elisabeth ile ilişkisini sürdürmüş, Elisabeth hamile.
Claudia da öteki dünyadan gelen Claudia ile sorunlar yaşıyor aynı anda. Kandırıldığını ve Regina’yı hiçbir zaman kurtaramayacağını, her döngüde onun ölümüne tekrar tekrar tanık olacağını anladığında öteki dünyalı Claudia’yı öldürüo, onun yerine geçerek Eva ile konuşuyor.
2041’de Elisabeth ve Noah’ın çocukları Charlotte doğmuş. Birlikte romantik bir şekilde çamaşır asıp cennet hakkında konuşurlarken, başka bir zamandan gelen (Adam tarafından gönderilen) Elisabeth ve bizim Charlotte birlikte bebek Charlotte’u alıp oradan uzaklaşıyorlar. Tannhaus’un dükkanında beliren ve Noah’ın da Adam’ın yanında aradığı Charlotte’u…
2052’de ise Claudia’nın yetişkin Jonas’a öğütleri var, her şeyin aynı şekilde yaşanabilmesi için genç Jonas’a yol göstermesini istiyor. Çünkü Jonas’ın cihazı tamir etmesi gerekiyor.
Martha ise Eva’nın gazabına uğruyor.
İnsan en büyük tiksintiyi kendisinden en ufak farkı olmayanlara kariı duyuyor. Bazı acılar hiç unutulmuyor. Bu hayatta bizi biz yapan da bu acılar oluyor.
