2019 yapımı, IMDb puanı 7.4 olan Nuh Tepesi filmi; başrollerinde Ali Atay ve Haluk Bilginer’i bir araya getiriyor. Tribeca Film Festivali’nde Ali Atay’a “En İyi Erkek Oyuncu” ödülünü kazandıran bu yapım, dramatik baba-oğul ilişkisini etkileyici bir şekilde beyaz perdeye taşıyor.
Table Of Content
Konusu
Ömer (Ali Atay) ve babası İbrahim (Haluk Bilginer), birlikte köylerine doğru bir yolculuğa çıkarlar. Çünkü İbrahim’in ömrünün sayılı günleri kalmıştır ve vasiyeti, gençken diktiği ağacın dibine gömülmektir.
Ancak baba-oğul ilişkisi oldukça sorunludur. Yıllar önce İbrahim, eşini ve oğlunu bırakıp Fransa’ya gitmiş, bu yüzden Ömer derin yaralar almıştır. Annesine bile nefretle yaklaşan Ömer’in bu yıkılmış ruh hali evliliğine de yansımış, boşanma sürecine girmiştir.
Köye vardıklarında ise bambaşka bir durumla karşılaşırlar: İbrahim’in diktiği ağaç, köy halkı tarafından kutsal sayılmakta, “Allah’ın diktiği ağaç” olarak görülmekte ve turistlerin ilgisini çekmektedir. Köylü esnaf da bu durumdan kazanç sağlamaktadır.
İbrahim ısrarla “Bu ağacı ben diktim, bu arazi de benim aileme ait” dese de, resmi belgelerin sel felaketinde kaybolduğu söylenir. Oğlu Ömer, bu gerçeği kanıtlamak için uğraşır ancak işin içinden çıkamaz. Zaman daralırken İbrahim’in ömrü tükenir.
Sonunda Ömer, babasının vasiyetini yerine getirir ve onu gece vakti ağacın dibine gömer.
İnceleme
🎭 Haluk Bilginer, sorumsuz ama pişman bir baba rolüne öyle yakışmış ki, sanki bu karakteri oynamak için doğmuş.
😅 Ali Atay ise film boyunca öyle yoğun küfürler ediyor ki, adeta yıllık kapasitesini tek seferde harcamış gibi. Seyirciye bile rahatlama hissi geçiyor.
Film, baba-oğul ilişkisini derinlemesine irdelemese de, Ömer’in bakışları bu acıyı ve kırgınlığı seyirciye aktarıyor.
Köy halkı ise ağacın kutsallığına inanmasa da, umuda tutunuyor. “O ağaç bizi yaşatıyor, elimizden alınmasın” düşüncesiyle hareket ediyorlar. Esnaftan birinin söylediği şu sözler çok çarpıcı:
“Madem bu ağacın olduğu arazi babanın ailesine ait, ama 50 yıldır bu toprağa biz baktık. Şimdi çıkıp diyorsun ki bu ağaç benim. Be mübarek, madem öyleydi, neden 50 yıldır gelip bir damla su vermedin?”
Bu sözler, İbrahim’in sorumluluktan kaçan karakterini özetliyor.
Film, umut, pişmanlık ve kabulleniş üzerine güçlü bir hikaye sunuyor. Özellikle son sahnelerde “acaba doğru ağaç bu muydu?” sorusunu da seyircinin zihnine bırakıyor.
Genel Değerlendirme
Nuh Tepesi, baba-oğul çatışmasını sade ama derinlikli bir şekilde anlatan başarılı bir Türk filmi. Haluk Bilginer’in karizması ve Ali Atay’ın güçlü performansı filmi değerli kılıyor. Özellikle festival başarısıyla da öne çıkan yapımı izlemeyenlere tavsiye ediyoruz.
